حرف راجع به اینکه دشمن از هر راهی برای صدمه زدن استفاده می کنه زیاده اما مشکل اصلی اینه که همه میدونن داستان چیه اما کسی حرکت مثبتی نمی زنه!
گلومون پاره شد بسکه گفتیم که بابا جان هیچ گربه ای محض رضای خدا ماهی نمیگیره!

درسته که خیلی ایده آله که از سلاحه دشمن برای صدمه زدن به خودش استفاده کنی اما باید دید اصلا تویی که میخوای از اون سلاح استفاده کنی طرز کار باهاش رو بلدی یا نه؟!
سربسته میگم که خیلی از دوستان "ظاهر الصلاح" رفتن تو شبکه اجتماعی face book که مثلا مقابله کنن با شبهه افکنی دشمن و بتونن پاسخگو باشن اما بعد یه مدت از بس فضا باز بود و هیشکی به هیشکی نبود که صدای فیس فیسشون درومد!

وقتی یه تخریب چی میخواد کار کنه باید همیشه حواسش جمع باشه! در تخریب اصلى وجود داره که مى گن: «هر موقع مین را پیدا نکردید، به زیر پاى خودتان شک کنید». یعنى اگر مینى رو پیدا نکردى زیر پاى خودت رو بگرد که باید مطمئن باشى الان مى رى روى هوا!! داستان امروز ماست!!
اگر گشتی دیدی همه چیز جوره اما یه چیزی این وسط مسطا ایراد داره اول باید زیر پای خودتو نگاه کنی ببینی داری کجا قدم میزاری!

ایراده کار میدونی چیه؟ آدمای مجازی رو زیادی جدی گرفتیم! نشستیم هی تو فضای مجازی میزنیم تو سر و کله ی هم که فلان است و فیسار . . . نکنه غافل بشیم از دنیای حقیقی!

آقا اصلا face book  خوب! مگه بالاترین نبود؟ چند تا بچه حزب اللهی توش فعال بودن؟! به جرات می گم چیزی در حد 2% فعالین امروز face book (!) حالا مثلا یه سالم تو بالاترین دری وری می نوشتن! تهش چی شد؟! face book هم همینه! هر چند امروز دیگه کسی نمیگه رفتم تو این شبکه اجتماعی که دفاع کنم! چون حقیقتا کار موثری هم نمیشه اون چنان اونجا انجام داد!

اللهم اجعل عاقبت امورنا خیرا . . .

  به قلم یک امُلیسم : دیده بان(امُل)

  نظرات دیگران