بسم الله النور
سلام.آره روي خاك فكه راه رفتيم رو خاك شلمچه قدم زديم طلائيه رو ديديماما،اما يادمون رفته بود كه روي خاكي داريم راه ميريم كه بوسه گاه ملائكه.يادمون رفت داريم رو خاكي راه ميريم كه يه روز بهترين آدما اون جا لبخند عشق زدن.يادمون رفت عاج كفشامون داره بال فرشته ها رو له ميكنه.يادمون رفت .خيلي چيزا .نه همه چيز يادمون رفت.نشون به اون نشون كه با بغض با اشك با دل شكسته از دوكوهه بيرون نيومديم.نشون به اون نشون كه فكه ما رو عوض نكرد نشون به اون نشون كه غربت دوكوهه مظلوميت شلمچه وسنگيني طلائيه رو ما اثر نكرد.
نه قضيه حاد شد جاي همه ما ها من بذاريد.اين جوري بهتره.ودرست تر.
اين سفر هرچي نداشت يه چيز رو بهمون ثابت كرد واون اين كه ميشه جنوب رفت و با يه دل شكسته برنگشت.واين كه خيلي نا مرديم.خيلي بي معرفتيم .
اميدوارم موفق تر از اين باشيدزير سايه حضرت عصر
ياعلي