بسم الله
گاهی باور نداریم اماده ترین افراد ساده ترین انها هستند و بی ادعاترین انها
گاهی کسانی که نیستند هستند و کسانی که هستند نیستند
گاهی یک نام یک خاطره یک عکس. . . .کاری میکند با تو که هیچ چیزو هیچ کس را توان آن نیست
گاهی می مانی چطور ممکن است انچنان بود انچنان کرد و اینچنین ماند
گاهی می مانی چطور ممکن است نباشی و جماعتی را در خاطرات بودنت غرق کرده باشی
گاهی می مانی چطور می شود نه هنرپیشه بود و نه فوتبالیست نه سرمایه دارو نه اقازاده اما باشی عجیب هم پررنگ باشی
گاهی می مانی چطور می شود تنها با یک دست لباس خاکی و با دستانی خالی فاتح پاوه و کردستان و سنندج و فتح المبین شد
گاهی می مانی چطور مردی می تواند سرزمینی دو کوهه نام را سکوی پرواز عاشقان مهدی کند
گاهی می مانی چطور می شود جوان بود رشید بود مهندس بود فرمانده و سردار بود ولی حاج احمد متوسلیان بود
به این امید که یکبار دیگر معیارهای ماندگار ذهنت را مرور کنی با نگاهی عمیق به ادمهای اطرافت
وامیدواریم نزدیک باشد روزی که خبر از بی نشان ها بیابی
باشیم که میاید
به قلم یک امُلیسم :