سلام خسته نباشيد.به موضوع جالبي اشاره كرديد.
ميدوني!وقتي ميرم بهشت زهرا يه جورايي آروم ميشم.هر كسي كو دور ماند از اصل خويش باز جويد روزگار وصل خويش..
تنگي قبر؟البته تو احاديث اومده اما من نظر شخصيمو ميگم.همه چيز به نفس بستگي داره.بعد از مرگ اون جسم خاكي ميتونه تو هر چاله اي باشه اما روح مهمه كه در عذاب نباشه.
اشاره خوبي كردي به اعمال..اعمال مهمه اما يه چيزي!كدومامون خالصيم؟كي تا به حال كاري رو براي رضاي حق كرده؟نمي خوام از موضوع خارج شم .اما يه چيزو بايد بدونيم.اون خداي بالا سرمون اونقدر با گذشت و رحمان و رحيم هست كه دلمون قرص باشه نه اينكه سوء استفاده كنيم بريم گناه كنيم نه.
فقط اينكه خوب جايي ميريم.
اگه لايق باشيم.
بلاگ قشنگي داري.موفق و كامياب باشي.
((به خود آي تا به خدا رسي ))
يا حق..