بچه‌ها سزاي ما ماندن بعد از شما نبود، شما بر بركه خون نشستيدو ما چشم بر دور گشتن شما. بعد از شما دنيا پرستان با سكوت خود پشت ما را شكستند و بر راه رفتنمان هجوم آوردند و بر لبهاي تشنه‌مان دشنه نهادند، كارمان بعد از شما صبرست و صبرست و صبر، باور كنيد هيچكس در شنيدن قصه شب ما گريه نمي‌كند، همه ايستاده‌اند و ما را زل مي‌زنند
از دست نوشته هاي شهيد مهدي پور عباس
