بسم الله الرحمان الرحیم

سلام بر رمضان، سلام بر فطرت قنوت، سلام بر حروف الهی تکلم، سلام بر آبروی عاشقان، سلام بر آینه مشتعلان، سلام بر سیمای مسرور تجلی، سلام بر نگارخانه شهود، سلام بر ساکنان شهر رمضان، شهری که حریرستان ذکر است، شهری که در آن نور می روید، شهری که هر ایوانش هزاران شعله گل دارد و آب را سیمای ماهرویان بستان خدا روشن می کند و فواره ها را دست معشوق ازل به بالا می کشد و ماذنه ها را شانه پرهیزکاران نگاه داشته است.
شهری که در آن پیوسته باران به خاطر دل های تشنه کبوتران می بارد، خورشید به زمین می آید تا خوشه های کال را به تابستان برساند.
سارها فریاد دانه ها را می شنوند و مرغابیان مسیر کوچکشان را به کوچه های قلب آدمیان تغییر می دهند و پله های رنگین کمان پر از عبور پروانه های بی پروای عشق است.

رمضان شمعی است که از خانه علی (ع) از صدها و صدها سال پیش تاکنون قلب های پروانه وار ما را به خود دعوت می کند.
در این ماه است که جان تشنه به سرچشمه صاحب الزمان (عج) می رسد.
در این ماه است که به چشم دل درخواهیم یافت که جهان یک باغ تذهیب شده است که در آن هیچ قناری بدون اذن باغبان عشق آواز نمی خواند.
در رمضان، از ساعت سحر، اذان خروسان برمی خیزد و نماز قناریان آغاز می شود. هر بلبلی یک ختم قرآن چهچهه می زند و هر گنجشکی یک سیلو نیایش برمی چیند
چه بسیار گناهان که در این ماه محو می شوند و چه بسیار عیب ها و زشتی ها که پوشانیده می
شوند

التماس دعا ندارم
ذکر آخر فراموش نشه
یا محمد و علی 
                                                                                            با تخلص 

  به قلم یک امُلیسم : محمد یگان

  نظرات دیگران