بسم الله
خداحافظ ماه غریب من
بهتر که تمام شدی
قدر تو را قدر ندانستن
سحرهای تو همه در خواب بودن
موقع اذان مغرب شبهای تو اندکی بودن که با ندای تو لبیک میگفتن
خیلی ها قبل از ندای تو افطار میکردن
حتی برای بودن تو هم غیرت نکردن و مثل روزهای دیگر سیاه بودن
خداحافظ ماه خوب من
خداحافظ سحرهای قشنگ ارک
بزار دردم را بگویم
برای لبیک به تو از یکدیگر سوال میکردن
آیا امروز تو روزه ای؟
دیدی حتی برای تو هم ارزش قائل نبودن
خداحافظ ماه بارانی من
سفارش ما را به صاحبت بکن
دیگر صفحه سفید نقاشی دلمان به سیاهی رفته است
از قول ما به اقایمان بگو
کی رسد روز وصال
بغض دیگر طاقتمان را بریده
دعایمان کن ای ماه خوب من
چه خنده دار است این زخم زبان ها
بیا که دیگر زخم زبان ها سر باز کرده است
منتظر باران هستیم
ما را بار دیگر بارانی کن
اخر چه عیدی وقتی که تو نباشی؟
یا محمد و علی
ذکر اخر فراموش نشه
پرچم  بالاس همیشه